De diepte dwingt
Een streep wit
Door donkere flanken omringd
Het bankje voor een korte zit
Seconden tellen af
Het groenwitte landschap,
besneeuwde sparren van bovenaf,
Handen zetten de eerste stap
Het lichaam gevouwen
Kniehoek van negentig
Glijdend bewustzijn vernauwen
Afzet één fractie krachtig
Dan duikt zijn hoofd
Hij strekt horizontaal in de open V
Grijszilveren Sven van de zwaartekracht beroofd
Achtergelaten in zijn Hannawald
Hij verschanst zich in de lucht
Oberstdorf, Garmisch, Innsbruck
Een vijftigjarige vlucht
Bischofshofen gedaald in het witste doek
Isd, 7 januari 2002
Waardeer het gedicht: Sven
Beoordeling: 5.4
Aantal stemmen: 2037
Aantal hits: 8969
Verstuur het gedicht 'Sven' als e-card.