Ik was nog nooit zo moe
Als op de Mont Ventoux
Daar - tussen de grazende ezels -
Bad ik om meer rode vezels
Op die verschrikkelijke puist
Waar wind van alle kanten suist,
Waar menigeen zich tegenkomt
En alle grootspraak plots verstomt
Waar Tommy steeds aanwezig is
En aan het eind geen rondemiss
Maar bovenaan toch heel tevree
En in een half uur weer benee.
lex goudswaard, 26 mei 2003
Waardeer het gedicht: Ik was nog nooit zo moe….
Beoordeling: 5.3
Aantal stemmen: 1926
Aantal hits: 17842
Verstuur het gedicht 'Ik was nog nooit zo moe….' als e-card.
Stuur een gastgedicht in.