Schraal zonnetje beschijnt de Verrazano Narrow
Zes graden en wachten
Verkilling knaagt aan de loopflow
Zenuwen slopen krachten
Gevlekt oppervlak
Onbestemd dorp
Zacht plat dak
Startdecorum voor vrouwenkeurkorps
Zij mogen weg
Ruim baan voor alles uit
Plukje eenzamen in nieuw geluid
Onvervalst aandachtig
Lornah Kiplagat vergat te strikken
Atletes met blote benen, armen
En handschoenen
Voor wat voorverwarmen ?
En achteloos wegmikken
Intussen stroomt de meute naar de start
Ingehouden pas
Aanlopende spieren en gevangen wil
’t Begin als je daar eerst eens was
Van de New Yorkse klus een bijzonder part
Een brug vol mensen
Kwetsbaar
Gevangen in lenzen
Eenvoudig traceerbaar
Guida botst tegen Runyan
Okayo(F1) raakt achterop
Haas, F60, kijkt om en om om
Glusac leidt op Manhattan
Terwijl Jifar kotsend opgeeft
John Brown rekt onder een brug
Rechten Chepchumba, Denisova en Jevtic definitief de rug
Vrouwenmarathon echt beleefd
Op 153 heeft Willem Dubbelman
Met zijn dertig jaar in 2u45
Niemand voor zich
Met de duiding NED die het beter kan
Ids, 8 november 2002
Waardeer het gedicht: FIRST LADIES
Beoordeling: 5.4
Aantal stemmen: 2046
Aantal hits: 13373
Verstuur het gedicht 'FIRST LADIES' als e-card.