Kroon voor Boogerd

Rechthoekig blok
Schuift naar de Lauteret, boemellijn
Sprinters sluiten het gordijn
Remmend brok

Uitweg is afzakken
Praatje door open ramen
In ontspannen bekwamen
Voor Armstrong ook daar niets uit te vlakken

Een droge scherpe lucht
Prijst helder grillige pieken aan
Een ijl spoor neemt hoge vlucht
De Galibier, rouleren, snel vooraan

Abrupt de daling
’t Geel verrast
Fladdert rond de bast
Ritsen, onbekende dwaling

Meer dan honderd
Col du Télégraphe: alleen op kop
Huiverend, verwonderd
Iedere pedaalslag een nieuwe top

Tussen de buitencategorieën
Sluiten drie sprinters aan
Bahamontes, van Impe, Herrera: ontdaan
De Madeleine verdwijnt onder eenzame knieën

Te ver haast voor
De benen moeten nu door
Heel ’t lichaam zullen zij verslinden
Vezels blijken alles te verbinden

Slinken van de tijd
Onzekerheid duwt spieren uit balans
Sastre, rekenen, afnemende buitenkans
Hoofd blokkeert de pijn: nieuw ritme van de berggeit

Dan eindelijk
Omkijken uit zekerheid
De meters van de eeuwigheid
Zijn wielrennen nu wezenlijk



Isd, 28 juli 2002


Waardeer het gedicht: Kroon voor Boogerd

Beoordeling: 5.6
Aantal stemmen: 2032
Aantal hits: 11062

Verstuur het gedicht 'Kroon voor Boogerd' als e-card.


Sportgedichten

Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette Sport silhouette