Een wilskrachtige renner uit Doncaster liet in1961 in de
Ronde van Vlaanderen alle renners een poepje ruiken.
In de schaduw van een voorjaarswolk
zwaaide hij zijn trofee naar de hemel toe.
In 1962 tijdens ‘le Tour de France’ hief Tommy zich
terug uit het zadel en nam de gele trui!
- He became first Briton to wear the
yellow jersey as leader of the Tour de France!
In de Tour van ’67 was het op 13 juli tijdens de 13e rit
snikheet, het had al dagen moordende warm geweest
en de renners wouden steeds maar drinken:
ze slokten, zoals het dorstige Alpenvee
de resten uit de uitdrogende bevuilde beken, op.
- Ze kregen diaree en deden nog
andere dingen als vee.
“Even the British cyclist of Doncaster,
which once wore a bowler hat,
and drove an old Peugot,
drank that dirty water.”
En de zon warmde iedere dag meer de aarde op.
En Tom putte, iedere dag meer en meer, uit.
Hij werd zieker elke dag nog zieker.
- Until he collapsed on top of the Mont Ventoux! -
“His body ached, his legs grew tired,
But still he would not given in.”
Zijn lichaam deed pijn
zijn benen raakten vermoeid,
maar zijn rennersgeest wou winnen;
alles overwinnen!
Hij wou, aan zijn zwakke lichaam, niet toegeven
tot wanneer hij stierf.
“Above the Mont Ventoux, there are clouds now
wherewith he still climbs!”
Karel de Pelsemaeker, 9 mei 2010
Waardeer het gedicht: Epos voor renner Tom Simpson
Beoordeling: 4.9
Aantal stemmen: 10
Aantal hits: 5723
Verstuur het gedicht 'Epos voor renner Tom Simpson' als e-card.